İnsan, ait olduğu yeri bulduğunda sakinleşir, huzur bulur. Hele bir de güvenebileceği, yanında kendini tamamlanmış hissedeceği biri varsa…
Peki bu kadim his öğrenilir mi?
Evet, çünkü herkesin sevme biçimi farklıdır. Kimi duymak ister, kimi dokunmak, kimi ise ispat görmek… Sevmek, veren için çok; alan için bazen az kalabilir. İlişkilerdeki bağlanma şekilleri de bu beklentilerin yansımasıdır. Nitekim sevmeyi kimden ve nasıl öğrendiğiniz, hayatta nasıl seveceğinizin temelini oluşturur. Ve doğru bir yol arkadaşına denk gelmek… Bu dünyadaki en büyük servettir.
Yoran insan kalabalıkları içinde, her an tedirgin ve kaygıyla yaşamak ruhu ne kadar yıpratır, düşünün. O his, insanın ruhunu yavaş yavaş öldürür. Oysa bildik kalıpları unutup, öğretilen ilişki taktiklerini bir kenara koyduğunuzda; geriye sadece gönlünüzün dinginliği kalır.
Gönül… Kalple karıştıramayız onu. Kalp yanılabilir ama gönül, huzuru bulduğunda oldurmak için çabalar. Sevdiğinin mutluluğunu başarısını kendi mutluluğu kendi başarısı sayar. Onun huzuru başka bir yerdeyse, şefkatle uğurlamayı da bilir.
Ben gönlün sevgisine inanıyorum. Sonsuz, karşılıksız, hesapsız adanmışlığına… Günümüzde bedensel arzuları, geçici hevesleri sevgiyle karıştırmak mümkün mü? Emek olmadan, sabır olmadan bir sevgi kutsal olabilir mi? Sadakat, daha kolay ihtimaller varken yanında kalabilmek değil midir zaten?
Sevdiğini tüm varlığıyla kabullenip sevmek… Bence bu bulaşıcıdır. Öyle güzel sevin ki; sevdiğiniz insan sizinle birlikte daha iyi bir insana dönüşsün. Gerçek yol arkadaşlığı da budur: İstemeden gelişen, büyüyen ve insanı tamamlayan bir olgu.
Doğru bir ilişkinin içinde olduğunuzu anlamanın en büyük ipucu da şudur: O kişi sizi tüm benliğinizle kabul eder. Siz onunla yan yana olduğunuzda tamamlandığınızı ve huzuru bulduğunuzu hissedersiniz. İşte orası, ait olduğunuz yerdir.
Tüm olasılıklardan vazgeçin ve ait olduğunuz yeri yurt edinin. Orada yuva kurun. Kulaklarınızı geçici hazlara kapatın. Çünkü hayatınızda belki bir kez karşılaşabileceğiniz bu his—ister ruh eşi deyin, ister gönül ortaklığı—kaybetmeye değmeyecek kadar değerlidir.
Gönlünüz, sizi anlayan, tamamlayan ve huzur veren insanlara rastlasın. Çünkü yaşamak, güzel şey. vesselâm…
— Hayal Ustası, Düş Çobanı