Kur’an’ın bu uyarısı yalnızca bir topluluğa değil, bütün insanlığa uzanan bir aynadır. Her çağda gücü kutsal sananlar, adaletin sınırlarını aştıklarında bu ayetin gölgesine düşmüştür. Bugün o gölge; Kudüs’ün taşlarına, Gazze’nin yıkıntılarına, açlıktan dudakları çatlamış bir çocuğun bulduğu minicik bir ekmek parçasını ağzında ıslatıp bir kediyle paylaşmasına, bir annenin morg önünde kollarındaki ölmüş yavrusuna feryadına düşmektedir: “Salih, uyan!”

Ne yazık ki insanlık bir kez daha sınavdadır: Güç mü haklıdır, yoksa hak mı güçlüdür?

Zamanlar, mekanlar, olaylar ve kişiler değişsede, tarih bize acıyı unutturmuyor. Holokost’un korkunç gaz odaları, sıra sıra dizilen hedefe konan bir şişe misali vurulmayı bekleyenler, açlıktan bir deri bir kemik kalmış yığınlar ve bir dönemin mağdurları. Bugün ise torbalara konulmuş et parçaları, bütünlüğü bozulmuş cesetler, un kuyruğunda taranan insanlar, yağan yağmur damlalarını ağzına almaya çalışan çocuklar…

Geçmişte yaşanan dehşetin izleri, bugün Gazze sokaklarında yeniden yankılanıyor. Bir dönemin Holokost mağdurları şimdilerde büyük bir Antisemitizm ile karşı karşıya. Egemen güçlerin bu acıları dalga geçercesine hafife alma çabaları, insanlığın vicdanında derin yaralar açmaktadır. Bir zamanlar Theodor Herzl’in “Beş ya da elli yıl sonra bir devlet kuracağız.” sözü, sadece bir tarihsel iddia olarak kalmamış; mazlumların kanı, gözyaşı ve yıkılmış umutları üzerinde yükselen bir imtihana dönüşmüştür.

Günümüzde de aynı imtihan sürüyor. Siyonizm ve Evanjelizm etkisi altındaki bazı güç odakları; “kalıcı barış” söylemleriyle kendi çıkarlarını örtmeye çalışıyor. Ancak samimiyetsiz ifadeler ve geçmişte işlenen soykırımları görmezden gelmeler, adalet ve merhametin sesi karşısında erimeye mahkûmdur. Bir çocuğun açlığı, bir annenin feryâdı, ümmetin duâsı ve parçalanmış hayatların sessiz çığlığı, artık sadece istatistik değildir; yaşayan, vicdanı derinden sarsan bir hakikattir.

Mazlumların sesi tarih boyunca susmadı; bugün daha güçlü bir şekilde yükseliyor. Egemenlerin meşrulaştırma oyunları ve geçici zafer iddiaları, vicdanın, hakkın ve adaletin karşısında eriyip gitmeye mahkûmdur. İnsanlık, yeniden seçim yapmak zorundadır: Adalet mi, güç mü?

Mazlumların çığlığı, anaların feryâdı, çocukların gözyaşları arşı inletir, aşılmaz denilen duvarları aşar; adaletin ve merhametin sesi hiçbir zulümle susturulamaz.

Diren Filistin, zafer senin olacak!!!!