Dünya, gözü Ukrayna’da, kulağı Gazze’deyken sessiz bir yer daha gün gün ısınıyor: Hindistan ile Pakistan arasındaki Keşmir hattı. Yıllardır tansiyonun hiç eksik olmadığı bu bölge, bugünlerde sadece sınır ihlalleriyle değil, küresel güçlerin stratejik hesaplarıyla daha tehlikeli bir noktaya sürükleniyor. Görünüşte iki nükleer komşu birbirine diş biliyor. Ama mesele bu kadar basit değil.
Keşmir artık bir sınır meselesi değil; Çin'in yükselişini durdurmak isteyen ABD'nin, göç dalgasından korkan Rusya'nın, dolar sistemini kurtarmak isteyen küreselcilerin ve enerji koridorlarını kontrol etmek isteyen her aktörün sahaya indiği jeopolitik bir fay hattı.
Pakistan-Hindistan gerilimi yıllardır süreklilik gösterse de, bu kez çok daha katmanlı. Çünkü bu defa masada sadece bölgesel aktörler değil, küresel çıkarların tamamı var.
Hindistan, milliyetçi Modi yönetiminde hem Çin’e karşı tampon güç rolü üstlenmiş hem de ABD’nin stratejik ortağı haline gelmiş durumda. 2023 itibarıyla ABD ile imzalanan teknoloji ve savunma anlaşmaları, bu yakınlaşmayı açıkça gösteriyor.
Ancak ironik bir çelişki var: Hindistan’ın kullandığı savunma sistemlerinin %65’i Rusya menşeli.
(Kaynak: Stockholm International Peace Research Institute, 2023)
Sadece S-400 hava savunma sistemleri değil; SU-30 savaş uçakları, T-90 tankları, denizaltılar ve füzeler… Hindistan’ın modern ordusunun neredeyse tamamı Rusya’ya bağlı.
Bu da bizi ilginç bir denkleme çıkarıyor:
ABD’nin Çin’e karşı sahaya sürdüğü Hindistan, sahada Rusya’nın silahıyla savaşabilir.
Pakistan ise doğrudan Çin'in müttefiki. Özellikle Gwadar Limanı, Çin’in Kuşak-Yol Projesi’nde kilit rol oynuyor.
Pentagon, Çin’i çevreleme stratejisini yıllardır Hint-Pasifik merkezli yürütüyor. Hindistan, bu denklemde Çin’in güney kanadını çevreleyecek temel oyuncu.
Bu coğrafyada yaratılacak her yeni çatışma, doların küresel hegemonyasını yeniden tesis etmek için bir “ekonomik sıfırlama aracı” olarak görülüyor.
FED’in 2020 sonrası bastığı trilyonlarca doların karşılığı, ne üretimde ne de gerçek ekonomide bulunabiliyor. 34 trilyon doları aşan kamu borcu, artık sürdürülemez bir noktada.
“ABD bu borcu çeviremez. Silinmesi gerekiyor. Bunu sadece üretimle değil, ancak sistemsel bir şokla yapabilirler. Savaş bunun için bir araç.”
— Lynette Zang, ITM Trading, 2023, Kitco News
Ertan Özyiğit’in deyimiyle bu bir “reset planı.” Ama sadece Pentagon’a ait değil; küresel finans elitlerinin ortaklaşa kurduğu bir oyun.
Doların çöküşünü engellemek için gerekli olan yeni sistemde, seçilmiş varlıkların (altın, enerji, stratejik kripto paralar) destekleneceği, geri kalan tüm para ve borç sistemlerinin tasfiye edileceği konuşuluyor.
Bu şokun adresi Orta Doğu olamaz; çünkü dünya kamuoyu artık bu bölgedeki savaşlara alıştı.
Ama Asya’da, hele hele nükleer tehdit barındıran bir Pakistan-Hindistan çatışması, beklenen “tetikleyici etkiyi” yaratabilir.
Gelelim pek dillendirilmeyen ama çok kritik bir meseleye: göç.
Çin’in batısında bir kriz çıkarsa, olası göç dalgası nereye akar? Kuzeye. Yani Rusya’ya.
Sibirya bozkırları neredeyse boş. Rusya’nın en büyük demografik kırılganlığı, doğusunu savunamaması.
İşte tam da bu nedenle Rusya, Zengezur Koridoru’nu hayati görüyor.
“Bu koridor açılırsa, Çin’den kuzeye yönelen göç, Kazakistan ve Azerbaycan gibi ülkelerce soğurulabilir. Bu, Rusya’nın doğu güvenliği açısından hayati.”
— Alexander Dynkin, Rusya Bilimler Akademisi Strateji Enstitüsü, 2023
İşin ilginci, bu koridoru ABD de destekliyor. Yani Rusya ve Amerika, farklı nedenlerle de olsa aynı projeyi istiyor.
Ve bu projede Türkiye kilit oyuncu.
Bu tablo içinde Türkiye belki de uzun süredir ilk kez hem ABD’nin hem Rusya’nın “ortak çıkarı” olan bir projede merkezde yer alıyor.
Zengezur Koridoru’nun açılması, sadece Ankara’nın Orta Asya ile bağ kurması değil, aynı zamanda büyük güçlerin arasındaki denge oyununda anahtar ülke olması anlamına geliyor.
Eğer doğru adımlar atılırsa, Türkiye sadece bölgede değil, küresel dengede de dengeleyici aktör olabilir.
Keşmir’de çıkacak bir savaş, sadece bir bölgesel çatışma olmaz. Bu, Çin'in küresel etkisini sınırlandıracak, Rusya’nın demografik güvenliğini tehdit edecek, ABD’nin dolar sistemini resetleyecek ve dünyanın yeni ekonomik yapısını kuracak bir zincirleme reaksiyonun ilk halkası olabilir.
Ama aynı zamanda, eğer iyi okunursa, Türkiye için bir fırsat olabilir.
Zengezur üzerinden kurulacak diplomasi, sadece bir kara yolunu değil; bir jeopolitik kaderi değiştirebilir.
“Savaşlar harita değiştirir. Ama bazı yollar, savaş çıkmadan haritayı değiştirir.”
