Volkswagen’in net biçimde elektrikli mobiliteye yöneldiğini açıklaması, aslında sektörün nereye gittiğini gösteriyor. Ama siyaset, bu rotada aynı hızda ilerlemekten yana değil.

VW’den Net Tavır

VW CEO’su Oliver Blume, dört yeni elektrikli modeli piyasaya sürmeye hazırlandıklarını duyururken, “Gelecek elektrikli” mesajını verdi. Kısacası, Almanya’nın en büyük otomobil üreticisi şunu söylüyor: Tereddüt yok, zaman kaybı yok, direksiyon artık elektriğe dönüyor.

Siyasette Farklı Vitesler

Ama siyasette aynı netliği görmek zor.

• Bavyera Başbakanı Markus Söder (CSU), AB’nin 2035’te içten yanmalı motorlara veda kararına karşı çıkıyor. Söder’in argümanı güçlü: İşsizlik tehdidi ve e-yakıtlarla içten yanmalıların hâlâ “bir geleceği” olabileceği.
  
   
• SPD lideri Lars Klingbeil ise başka bir vites takıyor. O da iş kayıplarını görüyor, ama çözümü yasağı geri almakta değil, elektrikli araçlara daha fazla teşvik sağlamakta buluyor.
  
   
• Yeşiller’den Katharina Dröge, elektrikli mobiliteye bağlılıkta kararlı, ama yasağın bir-iki yıl ötelenmesine kapıyı kapatmıyor. Burada asıl kaygı, Alman otomotivinin küresel rekabeti kaybetmesi.
  
   
• Almanya Başbakanı Friedrich Merz (CDU) ise hakem rolüne soyunuyor. Üreticileri ve tedarikçileri bir masa etrafında toplamak istiyor. “Otomotivin Geleceği Zirvesi” çağrısı, hem sektör hem siyaset için tansiyonu düşürücü bir hamle olabilir.
  
   

Soru Basit, Cevap Zor

Tartışma aslında tek bir soruya dayanıyor:
 Almanya, otomotivde geleceği mi kovalayacak, yoksa geçmişin motoruna mı sarılacak?

VW gibi devler kararını çoktan verdi: E-mobilite. Ama siyasette işin rengi daha karmaşık. Çünkü mesele yalnızca iklim hedefleri değil; yüz binlerce iş, devasa bir yan sanayi ve ülkenin ekonomik omurgası söz konusu.

Geleceğe Bakış

Bugün Almanya, tıpkı bir kavşakta bekleyen sürücü gibi. Önünde iki yol var: Biri hızla elektrikliye yönelip küresel rekabette öne geçmek. Diğeri, içten yanmalı motorları yeni teknolojilerle yaşatmaya çalışmak. Hangi yol seçilirse seçilsin, direksiyon artık küçük bir manevra değil; ülkenin ekonomik kaderini belirleyecek.

Almanya olarak geleceğin öncüsü mü olacağız, yoksa Çin’in gölgesinde bir takipçiye mi dönüşeceğiz?